Ερημόκαστρο

Το Ερηµόκαστρο βρίσκεται ανάµεσα στον κόλπο του Λαδικού και στην παραλία Τραγανού. Πρόκειται για τα συντρίµµια από τα τείχη ενός κάστρου, που έχει στοιχεία Ακρόπολης και ήταν χτισµένο στην κορυφή του βουνού, όπου κάτω από αυτό βρισκόταν λιµάνι, που τα τµήµατα του ξεκίναγαν από την περιοχή στην οποία βρίσκεται τώρα το Άντονι Κουίν και κατέληγαν µέχρι την παραλία Τραγανού. Χρονολογείτε από την Μινωική εποχή και καταστράφηκε από µεγάλο τσουνάµι που έπληξε την περιοχή. Ο µύθος λέει, πως ήταν ένα κάστρο το οποίο έχτισαν πειρατές της εποχής και το επισκέπτονταν µόνο όταν βρίσκονταν για πειρατική εκστρατεία στην περιοχή ή για να ξεφορτώσουν λάφυρα. Το απόκρηµνο σηµείο που είναι χτισµένο το κάστρο ,δίνει βάση στο µύθο, καθώς δεν µπορεί εύκολα να δεχτεί χερσαία επίθεση ,λόγω του δύσβατου της πρόσβασης. Επίσης , ακριβώς από κάτω βρισκόταν ένα κρυφό λιµάνι ,στο οποίο οι πειρατές είχαν άµεση πρόσβαση µε το κάστρο και πραγµατοποιούσαν από κει τον ανεφοδιασµό τους . Μετά την καταστροφή του κάστρου και την αποµάκρυνση των πειρατών το κάστρο ερηµώθηκε για πάντα και δεν αναστυλώθηκε ποτέ, καθώς οι ιδιοκτησία του από τους πειρατές είχε ως αποτέλεσµα την δηµιουργία φόβου για την εν λόγω περιοχή, γιαυτό οι ντόπιοι δεν το πλησίαζαν. Η ολοκληρωτική ερήµωση ,του οδήγησε στην ονοµασία του κάστρου ως Ερηµόκαστρο (που στην µετάφραση του σηµαίνει Έρηµο Κάστρο ).Με τον καιρό διάφορες Ιστορίες άρχισαν να ακούγονται γιαυτό ιστορία που αναπαράχθηκε περισσότερο ήταν αυτή του «Έρηµου θησαυρού» .Ο θρύλος µιλούσε για έναν ανεκτίµητο θησαυρό 3 καραβιών χρυσού που έκρυψαν στην περιοχή οι πειρατές. Ο θησαυρός αυτός θα µπορούσε να δώσει πλούτο σε όλους τους κατοίκους της περιοχής και γιαυτό αρκετοί επιχείρησαν την ανεύρεση του. Τα στοιχεία που είχαν συλλέξει οι ερευνητές του, τους οδήγησαν πως ο θησαυρός ήταν κρυµµένος σε ένα ερηµικό σηµείο, που στην καλοκαιρινή ισηµερία , η πρώτη ακτίνα της αυγής του ηλίου ,αλλά και η τελευταία στο βασίλεµα του, φώτιζαν το ίδιο ακριβώς σηµείο . Για χρόνια ολόκληρα έψαχναν αυτό το σηµείο στην περιοχή του κάστρου µα δεν µπορούσαν να το βρουν. Το µοναδικό σηµείο που συνέβαινε αυτό ήταν η γεµάτη αµµόλοφους και ερηµική εκείνη την εποχή παραλία του Φαληρακίου. Αρκετοί ήταν αυτοί που άρχισαν να ψάχνουν στην αµµουδιά, κοσκίνιζαν ακόµα και την άµµο για σηµάδια χρυσού ,αλλά µάταια ,αµµουδιά παντού, χρυσαφένια µεν αλλά αµµουδιά. Με τα χρόνια να περνάνε ,οι άκαρπες προσπάθειες σταµάτησαν. Η ερµηνεία όµως αποκαλύφθηκε, η παραλία του Φαληρακίου ήταν ο θησαυρός που θα µπορούσε να προσφέρει ευηµερία σε όσους τον υπηρετούσαν και γαλήνη σε όσους τον επισκέπτονταν. Μια ωραία ιστορία που ταξιδεύει στο χρόνο στην τοπική κοινωνία µε σηµαντικά µηνύµατα, για το που µπορεί να κρύβεται ο πλούτος που αναζητούµε. Στην περιοχή του κάστρου οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει απολιθωµένα οστά νάνοελεφάντων και αλλά αρχαιολογικά ευρήµατα όπως πήλινα δοχεία και νοµίσµατα που επιβεβαιώνουν την παλαιότητα της κατασκευής. Σήµερα οµάδες αναρρίχησης χρησιµοποιούν το σηµείο το οποίο ενδείκνυται για την συγκεκριµένη δραστηριότητα.